14 Ocak 2014 Salı

Ahmet Ümit imza günü ve Kitap Ağacı Ailesi

                       Yılın son günleriydi,  Ahmet Ümit imza günü etkinliklerini takip ediyordum.Yakın Kitabevi, Alsancak'ta bildiğim,sevdiğim bir mekandır. Orada Ahmet Ümit ile yeniden karşılaşma  fikri benim içim çok özeldi. İrem de gelsin istedim ancak babası ile bir program yapmışlardı. Yanıma son okuduğum Beyoğlu'nun En Güzel Abisi adlı kitabı ve bir de İrem için okulunun seçip yönlendirmesi ile aldığımız Masal İçinde Masal 'ı aldım çıktım. Kitabevine girdiğimde kitapların o bildik sıcaklığı, kokusu karşıladı beni.Kardeşim için bir Ahmet Ümit kitabı seçtim ( itiraf etmeliyim ki, okumadıklarımdandı  )  Elimde kitaplarım dışarıda boş bir masa gördüm, oturdum beklemeye başladım.Yan masada gençler vardı, o kadar  hayat doluydular ki..

Ayakta sabırsızlıkla o anı beklediği anlaşılan bir arkadaşa masayı paylaşabileceğimiz işaretini verdim.
Karşıdan gelen , ilk görüşte gözlerinin içinin güldüğünü hissettiğim iki arkadaş yanımdaki bayanla merhabalaşırken bunun onların ilk karşılaşması olduğunu anladım.

Kendimden biliyorum sanal ortamda yazışır , profil resimlerinden tanırsınız az çok, aşinalık olur. Aynen öyle bir kucaklaşma idi.Derken yan masada o hayat dolu bulduğum iki kardeşimizin de katılımı ile


 tam bir aile olduk :)

Evet ben de tesadüf eseri Kitap Ağacı Ailesi'ne katılmıştım. Çok mutlu oldum, şaşırmıştım önce ne diyeceğimi bilemedim.. Ailenin bebeği kitap olunca akan sular duruyor zaten .Üzerine hoş sohbet de eklenince günümün çok güzel başladığını hissettim.

Ahmet Ümit'in gelişi ile heyecan arttı.Ben önce bir kitaplarımı imzalattım ,fotoğraf aldım.  Sonra Kitap Ağacı ekibi ile söyleşi için yeniden yazarın yanında yer aldım.

Çok keyifli bir gündü.Bir de tutulup kalmasaydım ;) Dinledim sadece .. O bile yetti dünyama renk katmaya ..

Yazar bizi elleri ile besledi dememe ramak kaldı, cidden kendi ikramları olan kuru incir,  kuru yemiş ,kurabiye gibi ikramlardan açlık çekmeme rağmen yiyemedim :)

ya boğazıma durursa ,  filan diye :)) çıt çıkarmadım sonuçta :)

Bu güzel gün bana, Ahmet Ümit ile keyifli saatler, kitap sever dostlar kazandırdı , daha ne olsun değil mi ama ;)













Annem ile İrem'İn facebook macerası

Annem bilgisayar kullanmıyor ama son günlerde merakı arttı. Çocuklar sürekli tabletle dolaştığından e tabii teknoloji ilerledikçe hayata ayak uydurma hallerinden annem de nasibini alıyor. Geçen akşam annem bizdeydi aklıma geldi.
ben: " anne , feyste kimi gördüm bilemezsin, hani hep bahsettiğin bir öğretmenin vardı Pakize hanım , onunla ilgili yazışmalar okudum"

annem : (duygulu bir sesleniş ) " hanii ayyy nerde ? "

ben : " Akhisarliseliyizbiz diye bir grup var , bizim dönem ,sizin ki yani her dönemden yazışıp fotoğraf paylaşanlar oluyor, onlar paylaşmış "

annem : " göstersenize bana da " der,

İRem , Burcu , annem ben , laptop İrem 'İn ellerinde kuruluruz koltuğa..

İrem  , istenen sayfayı açar,  annem Pakize hocasını yıllar sonra sanal ortamdan görünce sevinir, duygulanır, aşağılara indikçe arkadaşlarının paylaşımlarını, fotoğraflarını görür..

İrem sıkılır, anneme döner bombayı patlatır :

" nebere yazayım mı ananneee ? "

Biz Burcuyla iptal,  İrem kızgın , annem şaşkın kalakalırız öylece :))

en sevdiğim İrem diyalogları

nbr ??

ii :)

şimdilik diyaloglar bunlarla sınırlı neyse ki ;)

 2010 yılına ait İrem&Deniz manzaraları :)


9 Ocak 2014 Perşembe

bugün..






hayat kısa 
kuşlar uçuyor ...

Cemal Süreya




(not : görsel eşimin objektifinden)