1 Mart 2016 Salı

karşınızda kedimiz Wilmer

nam-ı diğer WilmerX (yaramazlıkları sebebiyle) , Wilo (kısaltmalardan nasibini aldığı için),  Wiluk (uydurmasyon şımarma nidası), Mırmır (babaannemizin dediği), Gülnır ( temizlik için gelen ablanın seslenişi)

birçok isme sahip kedimizin ismi nereden geliyor? Şöyle; İrem bir Lovatik, Demi Lovato hayranı, kedimiz dişi olsaydı ismini Demi koyacaktık ama erkek olunca onun sefgilisinin adını koyduk kediye, Wilmer Valderrama neyse ki soyadını taşımıyor :D

Her şey yaz tatiline girmek üzere olduğumuz haftalardan birisinde Dikili'de  İrem'İn babasına yazdığı bir mektupla başladı. Küçüklüğünden beri kedi istiyordu da, biz balık, kaplumbağa,kuş, ipek böceği  gibi evcillerle idare etmiştik bu zaman dek. Mektup çok içtendi, babası zaten hayır diyemez, ben de destek verince niyeti bozduk... Olur mu olur dedik :) kıyamam anneciğim bile İrem'in hatrına alıştırdı kendini kedi fikrine, kediye değil tabii...

Aklımda bir kedi vardı zaten. Şirkette bir kedi 5 yavrusunu memedeyken bırakıp kaybolmuştu :( Bir arkadaşımız sağolsun bu yavruşları biberonla besledi 1,5 aylık olmuşlardı ve yuva arıyordu. Eve dönerken aradım, ertesi gün onlardaydık, Wilmer ve kardeşleri evde geziyorlardı çok miniklerdi gerçekten. Wilmer'ı bir örtüye sarıp çıktık, hemen petshopa gittik, hiç bilgim de yok kedi bakımı hakkında, neyse tuvaletini, taşıma çantasını, mamasını, kumunu , tırmalama tahtası ve biraz da oyuncak alıp döndük,,
ilk gecesinde kucağımda uyuyunca usulca yatırıp üstünü örttüm, yürüdüm odamın kapısına geldim bir döndüm ayağımın dibinde :) eşim hâla gülüyor bana.Ertesi sabah arıyoruz yok, perdelerin arasına girip uyumuş canım. Ertesi gün veterinerdeydik tabii, aşıları bakımı yapıldı, bir kaç ay önce kısırlaştırdık.

Dokuz aydır bizimle önümüzdeki ay bir yaşını dolduracak, evimize neşe kattı, İrem'e arkadaş oldu, benim için kediden çok ikinci bir bebe :) Wilmer içinse ben oyun arkadaşı , hiyerarşik düzende son sıradaki ısırılası eziğim:p ama olsun çok seviyorum onu ;)
işte fotoğraflarla Wilmer, sevin onu :)
 

bizim evde ilk günü 1,5 aylık

o bir uykucu


selfie uzmanı

ilk poz

o bir arkadaş

canım

o bir cambaz

o bir romantik

süslü

sırdaş

sevimli

paşa

canım canım 

12 yorum:

  1. Çok tatlı ya bizimkiler de istiyor ama ben oralı olmuyorum. Bakımı zor mu acaba çok tüy döküyor diyorlar nasıl başediyorsunuz

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. en zoru tüy olayı zaten, yapışkanlı rulolar ile bulduk çözümü bir de her gün süpürge tutulmazsa olmuyor maalesef.. ben yeni bir başlıkla anlatayım uzun uzun, hayatımızın rengi değişti biraz ama şikayetimiz yok şimdilik :) çocuklara arkadaş annelere terapi ;)

      Sil
  2. Çook tatlı. Maşallah.

    YanıtlaSil
  3. Kocaman bişi olmuş. Yazın napcak? İrem'le tatile mi gelicek Dikili'ye :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. büyüdü epey, geçen yaz hafta sonları evde kaldı, uzun tatilde kardeşimin eşi ilgilendi, bu yaz daha zor olacak sanki, Dikili zor, annemle aynı evi paylaşamazlar, anneme sözüm var, ortak alanlarla ilgili :)

      Sil
  4. Oytun da istiyor ama ben yanaşmıyorum çok fazla...
    Sanki tüm gün evde yalnız olması ona verilmiş ceza gibi algılıyorum. Ne biliyim alıştıramadım bu fikre kendimi :)
    Ama çok ciciş gözüküyor bu paşa :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. teşekkürler, Şebnemcim evde beslenen kediler çoğunlukla böyle yalnızlar, araştırmalarımda kedilerin bizi değil evi sahiplendiğini okudum ve tüm gün uyuyorlar ya için rahat olsun :)

      Sil
  5. Senin tatlı ayrıntıları yakalayışınla Wilmi zaten hayatımızın bir parçası..kendi evimizdeymiş gibi neşeyle seviyoruz kendilerini.Aferin İrem'e;ne güzel bir şeyde ısrar etmiş ve hayatınızı renklendirmiş :-))

    YanıtlaSil
  6. Çok tatlı amaaa:))

    Bloğuma bekliyorum sizi sevgiler:)

    YanıtlaSil